بررسی راهکارهای افزایش حس تعلق به محله (نمونه موردی: محله دره چایی ارومیه)

تعلق به محله در بر گیرنده کلیه عوامل فردی و محیطی می باشد که در ایجاد حس تعلق به محله و حس مکان تاثیر‌گذار می باشند که زمینه ساز حضور شهروندان در محله های قدیمی و پایدار و زنده بودن آن ها می شود. هدف اصلی پژوهش ارائه راهکارهایی در جهت افزایش شاخص های هویت بخش محله دره چایی و در نتیجه افزایش حس تعلق ساکنان نسبت به محله می باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی می باشد که به دو صورت اسنادی و برداشت میدانی به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. انسان موجودی اجتماعی است و نیاز دارد تا با افراد دیگر در ارتباط باشد و نیاز های خود را برطرف کند برای برقراری این ارتباط انسان به مکانی نیاز دارد تا در آن‌جا زمان خود را سپری کرده و نیاز های روانی خود را بر طرف کند. محله های شهری از گذشته جزو اصلی ترین گروه بندی‌های شهری بود به صورتی که هر فردی خود را عضو محله‌ای خاص می دید که در آن محله سکونت دارد و فرد نسبت به محله خود احساس و اهمیت خاصی داشت. نتیجه پژوهش نشانگر این است که ویژگی های فردی از مهمترین عوامل در افزایش حس تعلق است که ساکنین به محله خود دارند عواملی مانند امنیت، رضایت‌مندی، تعلقات، مدت اقامت، نوع اقامت، محل اشتغال و فرهنگ افراد در این ذهنیت نقش ایفا می کنند. همچنین طبق نتایج آزمون فریدمن شاخص تصورات ذهنی رتبه اول را در میان دیگر شاخص ها بدست آورد که نشان از اهمیت این شاخص در افزایش حس تعلق می باشد.

حس تعلق، هویت، حس مکان، دره چایی، ارومیه.