مولانا ، شاعری توانمند و بزرگ در ادبیات فارسی است که تقریبا به همه جنبه های زندگی انسان پرداخته است و در واقع کتاب وی راهگشایی برای انسانهایی است که در پی راه درست هستند. وی در شعر خویش توجه خاصی به اخلاق انسانی داشته است و می توان گفت که اکثر داستانهای آن جنبه تمثیلی - اخلاقی دارند. وی در شعر خویش به توکل بر خداوند متعال ، صبر ، آداب کلام و انفاق توجه خاصی داشته و مردم را از حرص و طمع ، حسد شهوت و پیروی از هوای نفس بازداشته است. نویسندگان این پژوهش برآنند با توجه به گستردگی بی نظیر مثنوی ، با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و با مطالعه دفتر اول ، ضمن تعاریفی از علم اخلاق به بیان نمونه هایی از آن در این دفتر بپردازند .
