بازشناختی قتل فرزند توسط پدر در سیاست جنایی ایران و آسیب های اجتماعی ناشی از آن

قتل به معنای کشتن و بعبارتی پایان بخشیدن به نفس فرد می باشد. مجازات اصلی جرم قتل عمدی، قصاص است که در حقوق کیفری ایران نیز مورد توجه قرار گرفته است. لذا فرزند کشی نیز سلب ظالمانه حیات فرزند است که به وسیله پدر و مادر بالغ با تحقق ارکان تشکیل دهنده جرم، محقق می شود. از نظر جامعه شناسی انحرافات قتل یک مسئله ي اجتماعی تلقی می شود زیرا بر اساس ارزش ها و هنجارهاي حاکم بر جامعه به عنوان وضعیتی نامطلوب و مضر شناخته می شود که جان و امنیت افراد جامعه را به خطر می اندازد. هدف از نگارش این مقاله بازشناختی قتل فرزند توسط پدر در سیاست جنایی ایران است که بر فرد و جامعه تاثیر می گذارد. این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی می باشد که نتیجه آن باعث آشنایی بیشتر با قوانین و آسیب های اجتماعی ناشی از آن و متعاقباً کاهش جرایم و حبس زدایی و همچنین صیانت و پاسداری از سلامت فرزند در حریم خانواده است.

قتل ، قصاص ، سیاست جنایی ، جرم، آسیب اجتماعی