کاربست الگوی سیستمی سیاست‌گذاری دولتی با محوریت تحقق عدالت اجتماعی در ایران

یکی از مهمترین مفاهیم علم جامعه‌شناسی سیاسی مفهوم عدالت اجتماعی است. بر اساس نوع نظام سیاسی و ایدئولوژی حاکم بر جوامع، فهم و خوانشی متعدد، متکثر و بعضاً متفاوت از عدالت اجتماعی ارائه شده است. اهمّیّت این موضوع به نحوی است که گذشته از مشارکت سیاسی، رضایت سیاسی شهروندان، مشروعیت نظام‌های سیاسی نیز به این مفهوم پیوند خورده است. به همین سبب، بسیاری از مسئولان و سیاست‌گذاران کلان در کشورهای مختلف جهان به ارائة الگوها و اتخاذ سیاست‌گذاری‌های مختلفی جهت ارائة عدالت اجتماعی در نظام‌های خود مبادرت نموده‌اند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، طراحی الگوی سیستمی سیاست‌گذاری دولتی با محوریت تحقق عدالت اجتماعی در ایران است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی، به لحاظ روش گردآوری داده‌ها، اکتشافی و به لحاظ ماهیت داده‌ها، کیفی است. روش گردآوری داده‌ها و تحلیل از نوع مصاحبه و جهت تحلیل از روش تحلیل مضمون یا تماتیک استفاده گردید. جامعه پژوهش حاضر را کارشناسان و صاحب‌نظران مرتبط با مبحث تحقیق در حوزة سیاست‌گذاری، جامعه‌شناسی، اقتصاد، مدیریت و همچنین اساتید دانشگاه، تشکیل دادند. در این تحقیق و در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله برفی، از نظرات 14 نفرخبره استفاده شد. براساس یافته‌های پژوهش، 32 مفهوم در قالب‌ 8 مقوله‌ شناسایی‌ و‌ در قالب سه دسته عوامل ورودی، فرآیندها و خروجی دسته‌بندی شدند. در الگوی سیستمی مذکور، عوامل ورودی شامل سیاست‌گذاری فرهنگی و سیاستگذاری هدفمند؛ فرآیندها شامل سیاستگذاری دانش‌بنیان، سیاستگذاری بازدارنده، سیاست‌گذاری تعاملی، سیاست‌گذاری راهبردی و سیاست‌گذاری قانونی و نهایتاً خروجی این مدل سیستمی سیاست‌گذاری رفاهی می‌باشد.

الگوی سیستمی، جامعه شناسی سیاسی، سیاست‌گذاری دولتی، شهروندان، عدالت اجتماعی.