بررسی تطبیقی سیاست های مالی در بانکداری اسلامی و بانکداری موجود در ایران

این مقاله به بررسی تطبیقی سیاست‌های مالی در بانکداری اسلامی و بانکداری موجود در ایران می‌پردازد. با توجه به اهمیت بانکداری به عنوان یکی از ارکان کلیدی نظام اقتصادی، در این پژوهش تلاش شده است تا تفاوت‌ها و شباهت‌های اساسی میان دو نظام بانکداری اسلامی و متعارف در ایران شناسایی و تحلیل شود. در دهه های اخیر بروز و گسترش بحران های مالی تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم از خود بر اقتصاد بسیاری از کشورها بر جای گذاشته است. لذا ضروری است به منظور مقابله با این بحران مجموعه سیاستهای منسجمی در تمامی کشورهایی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر قرار گرفته اند اتخاذ شود، چراکه در غیر این صورت رکود اقتصادی بر دورنمای رشد اقتصادی جهان حاکم خواهد شد.در بخش اول مقاله، اصول و مبانی بانکداری اسلامی، شامل عدم ربا، مشارکت در سود و زیان، و تأکید بر فعالیت‌های اقتصادی واقعی، مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس، به سیاست‌های مالی و ابزارهای مورد استفاده در بانکداری اسلامی پرداخته می‌شود که شامل عقود اسلامی مانند مضاربه، مشارکت، و اجاره است.در بخش دوم، به تحلیل نظام بانکداری متعارف در ایران و سیاست‌های مالی آن پرداخته می‌شود. این بخش شامل بررسی ابزارهای مالی متداول مانند وام‌های بانکی و نرخ‌های بهره است که به عنوان چالش‌های اصلی در نظام مالی کشور شناخته می‌شوند. بانک ها از مهمترین مؤسسات مالی هستندکه علاوه برانتقال وجوه ازواحد های دارای مازاد به واحد های دارای کسری، نقش منحصر به فردی در انتقال اثرات سیاست پولی از طریق کانال وام دهی بانکی دارند. باتوجه به اهمیت سیاست های پولی و مالی و تأثیر آنها در دوره های رونق و رکود بخش های مختلف اقتصادی، تحقیق حاضر به بررسی تعیین و مقایسه سیاستهای پولی و مالی در بانکداری اسلامی و بانکداری متعارف با استفاده از روش نظریه پردازی داده بنیاد میپردازد تا تأثیرپذیری مثبت و منفی اقتصادکشور را از این اثرات مورد بررسی قرار دهد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که هر دو نظام دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود هستند. بانکداری اسلامی با تأکید بر عدالت اجتماعی و مشارکت در ریسک، به دنبال ایجاد یک نظام مالی پایدارتر است، در حالی که بانکداری متعارف با چالش‌هایی نظیر وابستگی به نرخ بهره و عدم توجه کافی به اخلاقیات مواجه است.همچنین در بانکداری اسلامی، سیاست های مالی با سیاست های پولی استقلال بیشتری دارد در صورتی که در بانکداری متعارف سیاست های مالی، سیاست های پولی را تحت تأثیر قرار میدهند. در نهایت، مقاله به این نتیجه می‌رسد که ترکیب بهترین شیوه‌های هر دو نظام می‌تواند به بهبود کارایی و عدالت در نظام مالی ایران کمک کند و بر لزوم اصلاحات در سیاست‌های مالی تأکید می‌کند تا به اهداف توسعه پایدار دست یابد. این پژوهش می‌تواند به عنوان مبنایی برای سیاست‌گذاران و محققان در زمینه بانکداری اسلامی و متعارف در ایران مورد استفاده قرار گیرد.

سیاست پولی؛ سیاست مالی؛ بانکداری اسلامی؛ بانکداری متعارف.