انسان موجودی است بالفطره خداپرست و بر این اساس همواره در جستجوی راهی برای برقراری ارتباط با خدا بوده است. معمولاً این ارتباط از راه نیایش صورت می‌پذیرد. ادبِیات، آیینه ای است که در آن احوال فردی شاعر و نمودهای جامعۀ وی بازتاب می‌یابد. بی‌تردید نیایش نیز در آثار ادبی مجال خودنمایی یافته است. در نوشتار حاضر می‌کوشیم بازتاب نیایش را در حماسۀ کوش نامه ـ که یکی از آثار مهمّ حماسی به زبان فارسی است ـ بررسی کنیم.
کلید واژگان :
ایرانشاه بن ابی الخیر، حماسه، ستایش، کوش نامه، نیایش
