بررسی دیدگاه دانشجویان نسبت به عملکرد اساتید مشاور خود در دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1388.

زمینه و هدف: امروزه راهنمایی و مشاوره بعنوان یکی از وظایف و مسئولیت های اعضای هیات علمی دانشگاه ها محسوب می شود. عدم ارائه راهنمایی و نیز مشاوره ناکافی، دستابی دانشجویان را به اهداف آموزشی دچار اختلال می سازد. هدف از این مطالعه، تعیین دیدگاه دانشجویان نسبت به عملکرد اساتید مشاور خود در دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1388 بود. روش اجرا: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تمامی دانشجویان کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی، اتاق عمل، هوشبری، علوم آزمایشگاهی و فوریت های پزشکی که در دانشکده پیراپزشکی مشغول گذراندن واحد درسی بودند، در مطالعه شرکت کردند (235 نفر). ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای شامل دو بخش خصوصیات فردی و سؤالات مربوط به عملکرد اساتید مشاور خود بود. سؤالات در سه حیطه کلی (حضور فعال، آشنایی در امر قوانین و مقررات، مشاوره و راهنمایی) قرار گرفتند. داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان مورد پژوهش 83/2 ± 72/20 سال بود. 1/39% دانشجویان مذکر و 9/60% آنها مؤنث بودند. براساس دیدگاه دانشجویان از حداکثر امتیاز پنج، بیشترین میانگین امتیاز مربوط به آشنا کردن دانشجو با قوانین و مقررات (05/1±51/3) بود و پس از آن حضور فعال و راهنمایی و مشاوره به ترتیب دارای 19/1±37/3 و 24/1±25/3 بودند. بین ترم نحصیلی دانشجویان و هر سه حیطه ارتباط معنی داری وجود داشت(P<0.001). بین نوع استاد مشاور (از 10 استاد مشاور موجود در دانشکده) و این سه حیطه نیز ارتباط معنی داری دیده شد(P<0.05). بحث و نتیجه گیري: نتایج بدست آمده نشان دادند که دانشجویان و اساتید مشاوره، با وظایف استاد مشاور، آشنایی لازم ندارند. داشتن آگاهی و مهارت کافی و مناسب در انجام وظایف و راهنمایی به منظور کمک و یاری به دانشجویان ضروری است. پس لازم است به مشاوره به عنوان یک موضوع علمی که نیاز به آموزش دارد، توجه شود.

نظرات، راهنمایی، مشاوره تحصیلی، دانشجو، داشگاه علوم پزشکی بوشهر، عملکرد