چکیده :

چكيده انگيزه هاي افراد براي شركت در فعاليت هاي ورزشي، نق ش مهمي در تعيي ن نوع و شدت فعاليت هاي ورزشي دارند و آگاهي از اين انگيزه ها م يتواند به مربيان كمك كند تا دريابن د چرا افراد از اين گونه فعاليت ها دوري گزيده يا به آن تمايل مي يابند. به منظور بررسي وضعيت شاخص تودة بدن و خودكارآمدي دختران و پسران غيرورزشكار شركت كننده در كلاس ها ي تربيت بدني عمومي دانشگاه و رابطة آن با انگيزه ها ي ورزش كردن آنها ، 527 دانشجو ي 20 و 21 سال ، انحراف / 18 سال، مي انگين سن 5 - غيرورزشكار ( 254 دختر و 273 پسر 35 2)، پرسشنامه ها ي انگي زه ها ي ورزش 3 ماركلند و اينگلد ي ( 1997 ) و / 1 و 09 / استاندارد 5 خودكارآمدي شرر و آدامز ( 1983 ) را تكميل كردند. شاخص تودة بدن به صورت وزن به Wkg/H2 ) كيلوگرم تقسيم بر قد به متر به توان 2 اندازه گيري شد . براي تجزيه و تحليل ( m مستقل t داده ها از آمار توصيفي و استنباطي (تحليل عاملي تأييدي، همبستگي پيرسون و ،(β=0/ استفاده شد. يافته ها نشان داد كه شاخص تودة بدن با انگي زه ها ي كنترل وزن ( 55 همبستگي دارد. در پسران شاخص تو د ة (β= -0/ و جسارت طلبي ( 15 (β= -0/ شادابي ( 16 و خودكارآمدي نيز با انگي زة (β=0/ و دوري از بيماري ( 13 (β=0/ بدن با انگيزة كنترل وزن ( 56 همبستگي داشت. يافته ها بي انگر اي ن است ك ه در هر دو (β=0/ محافظت از بيماري ( 21 جنسيت، نارضايتي از بدن موجب تحريك انگيزة كنترل وزن م يشود. به طو ر كل ي، افزايش آگاهي افراد از شاخص تودة بدن و ارتقا ي سطح ورزش همگا ني در دانشگاه ، از طري ق برنامه هاي مربوط م يتواند انگيزه هاي بدني و اجتماعي مرتبط با جنسيت را بر اي شركت در ورزش افزايش دهد.

کلید واژگان :

انگيز ههاي ورزش، خودكارآمدي، شاخص تودة بدن.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک