ارزیابی تأثیرات نحوه چیدمان لایه های یک لباس متخلخل بر انتقال حرارت و جرم از بدن در شرایط سرما

انجام فعالیت در هوای سرد،اگر چه موجب بالا رفتن دمای بدن می‌شود،اما می‌تواند با افزایش نرخ تعرق و جمع شدن آب در بافت لباس عاملی مهم در بروز نارضایتی حرارتی در فرد به حساب آید. علاوه بر این،آب جمع شده در سطح داخلی لباس‌می‌تواند سبب اختلال در تنفس پوست بدن شود. لذا میزان آب جمع‌شده و رطوبت سطح داخلی شاخصهای مهمی برای ارزیابی مناسب‌بودن لباس برای فعالیت زمستانه می‌باشد.هدف از این تحقیق، تعیین مقدار آب جمع شده در آرایش‌های متفاوت یک لباس چند لایه،متشکل از سه لایه بافت اصلی با ترکیب ویسکوز و پلی‌استر در یک محیط بسیار سرد (20-درجه‌سلسیوس) است. برای این منظور، لباس به عنوان یک محیط متخلخل،با جریانی چند فازی و چند گونه‌ای به همراه میعان و جذب مورد مدل‌سازی قرار گرفته است.همچنین به منظور گسسته‌سازی و حل معادلات حاکم،از روش عددی حجم محدود ضمنی استفاده شده است.نتایج نشان می‌دهد که قرارگیری بافت غیر جاذب پلی‌استر در لایه نزدیک به پوست،موجب کم شدن تری لباس در این ناحیه می‌شود.همچنین، قرارگیری پلی‌استر در لایه خارجی می‌تواند به حفظ شرایط دمایی مطلوب‌برای لباس کمک نماید.ضمن اینکه نتایج نشان داد که استفاده از بافت ویسکوز در لایه میانی لباس می‌تواند منجر به کاهش تجمع آب در مرکز لباس‌می‌شود.بنابراین،آرایش پلی‌استر-ویسکوز-پلی‌استر با دارا بودن کمترین مقدار برای شاخص تجمع آب در مرز داخلی (02/0) و بیشترین مقادیر برای دمای مرز داخلی (33 درجه‌سلسیوس) و دمای متوسط لباس (1/16 درجه سلسیوس) می‌تواند علیرغم ایجاد شرایط حرارتی و دمایی مناسب،جرم آب ناشی از تعرق را به خوبی از سمت پوست به محیط دفع نماید

لباس؛ انتقال جرم و حرارت؛ محیط متخلخل؛ شرایط سرما