اين پژوهش بهمنظور بررسي درجة توسعه يافتگي استان هاي کشور در زمينة شاخص هاي عمدة بخش کشاورزي صورت گرفته و هدف اصلي آن يافتن ميزان شکاف موجود بين استان ها و نوع محروميت هر يک از آنهاست .جامعة آماري تحقيق کل استان هاي کشور را شامل مي شود . هجده شاخص مورد استفاده در اين تحقيق بيشتر روي مسائل مديريت منابع استان در زمينة کشاورزي تأکيد دارند . نتايج مهم حاکي از آن است که شکاف و نابرابري بين استان ها در زمينة فعاليت هاي کشاورزي عميق بوده و نسبت آن تا پنج برابر است . خراسان، فارس، مازندران، کرمان، اصفهان و تهران در زمرة استان هاي توسعه يافتهتر، و سيستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر، کهگيلويه و بويراحمد، قم، ايلام و چهارمحال و بختياري نيز از محروم ترين استان ها بهشمار مي روند. همچنين، کاربرد ضريب تغيير نشان مي دهد که بيشترين تفاوت استان ها در شاخص مساحت گلخانه ها، و کمترين نابرابر ي در زمينة نسبت خانوارهاي بي زمين روستايي بوده است.
کلید واژگان :توسعه يافتگي/ استان ها (ايران)/ بخش کشاورز ي/ ضريب توسعه يافتگ ي موريس/ امتياز استاندارد/ ضريب همبستگي پيرسون.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک