چکیده :

شهر کوفه در دوران عمر و برای اسکان سپاهیان اسلام بنا نهاده شد. مکان بناگذاری آن در شش کیلومتری شهر باستانی « حیره» بود. اولین پایه های تشیع در کوفه با امارت عمّار یاسر در آنجا ریخته شده و با انتخاب این شهر به مرکزیت خلافت اسلامی توسط امام علی علیه السلام تثبیت گردید. ایرانیان، که از همان آغاز، بخش قابل توجهی از جمعیت این شهر را تشکیل می دادند، تحت تأثیر برخی عوامل، از قبیل سیاست های عرب گرایانه ی عمر و عثمان، عدالت و برابری که در دوران خلافت علی علیه السلام درکوفه مشاهده کرده بودند وجنبش های شیعی که دراین شهر به وقوع می پیوست، به مذهب تشیع گرایش پیدا کردند. تشیع کوفه بعدها توسط همین ایرانیان ساکن در کوفه، خاندان اشعری و سادات مهاجر به ایران و نیز در نتیجه ی تعامل علمی با مراکز علمی ایران( به ویژه قم)، به ایران منتقل شد و به سبب آنکه بخش عظیمی از تعالیم آن در نتیجه ی ارتباط بدون واسطه با ائمه ی اطهار علیهم السلام حاصل شده بود و نیز عدم تغییر آن طی قرون متمادی، دارای خلوص بالایی است.

کلید واژگان :

کوفه، تشیّع، ایران، اشعری



ارزش ریالی : 1200000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک