سندبادنامه نوشته محمد بن علی ظهيری سمرقندی از نوع ادب تمثيلی است که با نثری مصنوع در قرن ششم نگاشته شده است. اين کتاب شامل يک داستان اصلی و سی و سه داستان کوتاه فرعی است. اين حکايات در موضوعات مختلفی چون مکر و دسيسه زنان، شاهان و شاهزادگان و حيوانات سخن‌گو و... و متضمن مسائل اخلاقی صريح و روشن است. در اين پژوهش، پس از تقسيم داستان‌ها از نظر موضوع و درون‌مايه، عناصر ديگر داستان از جمله شخصيت، زمينه، زاويه ديد، صحنه، پی‌رنگ، لحن، سبک و مخاطب به صورت اجمالی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از تحليل و بررسی اين داستان‌ها، مقايسه روش قصهنويسی ظهيری با تعاريف و معيارهای امروزی داستان‌نويسی و ميزان وفاداری وی به حفظ چهارچوب قصهنويسی است. استفاده از شخصيت‌های نوعی و تمثيلی به صورت ايستا با لحن ثابت در گفتگو و متن قصه، سبک نگارش ثابت و نبودن طرح متنوع و رابطه منطقی و استوار ميان حوادث، اين اثر را با وجود حجم نسبتاً بالا، به دور از معيارهای امروزی داستان نويسی و در حد قصه‌ای نمادين و تمثيلی نشان می‌دهد اما نثر مصنوع و مزين و پايبندی به قصهنويسی کهن، بر اهميت ادبی آن افزوده است.
کلید واژگان :سندبادنامه، درون‌مايه، شخصيت، زاويه ديد، پی‌رنگ، لحن، سبک.،
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک