به منظور مطالعه اثر کاربرد منفرد و تلفیقی کودهاي زیستی، آلی و شیمیایی بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی ماریتیغال آزمایشی در قالب 1389 اجرا - طرح بلوكهاي کامل تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 90 بیوسولفور ،(Glomus mosseae) شد. تیمارهاي مورد بررسی شامل : شاهد ، کود ورم ی کمپوست، کود مرغی ، کود ش یمیایی، میکوریزا میکوریزا + کود ورمی کمپوست، میکوریزا + کود شیمیایی، میکوریزا + کود مرغی، بیوسولفور+ کود ورمی کمپوست، بیوسولفور+ ،(Thiobacillus sp.) کود شیمیایی، بیوسولفور + کود مرغی بودند. نتایج این بررسی نشان داد که این تیمارها تنها بر تعداد گلآذین در هر بوته، قطر گل آذین و عملکرد دانه تأثیر معنیدار داشتند و بر سایر صفات تأثیري نداشتند؛ با این وجود مقایسه میانگینها نتایج امیدبخشی در راستاي کاهش مصرف کود شیمیایی و جایگزینی آن با کودهاي زیستی و آلی را اثبات کرد. کاربرد کود بیولوژیک بیوسولفور سبب افزایش 73 درصدي تعداد دانه در هر گلآذین نسبت به شاهد 452 کیلوگرم در / 792 کیلوگرم در هکتار) و میکوریزا + کود شیمیایی ( 8 / گردید. بیشترین و کمترین میزان عملکرد به ترتیب در تیمارهاي میکوریزا ( 9 هکتار) حاصل شد. کاربرد تلفیقی میکوریزا + کود مرغی سبب افزایش 26 درصدي روغن بذور نسبت به کاربرد کود مرغی شد . بیشترین و کمترین 2 میلی گرم در میلی لیتر ) و / 5 میلیگرم در میلیلیتر) و میکوریزا + کود شیمیایی ( 78 / غلظت سیلیمارین به ترتیب به بذور تحت تیمار میکوریزا ( 44 3 میلیگرم در میلیلیتر) اختصاص داشت. چنین به نظر میرسد که در صورت نیاز به مکملهاي غذایی / بیشترین میزان سیلیبین به تیمار میکوریزا ( 33 می توان به کاربرد ساده و تلفیقی بعضی از کودهاي زیستی و آلی جهت ایجاد تعادل در مصرف
کلید واژگان :بیوسولفور، درصد روغن، سیلیمارین، کود مرغی، میکوریزا
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک