رابطه بین هوش هیجانی و به کارگیری مولفه های تدریس اثربخش دانشگاه علوم پزشکی مازندران

مقدمه: امروزه توانايي تنظيم و مديريت هيجانات استادان در كلاس درس، مقوله ای بسیار مهم و تعیین کننده براي تدريس موفق و موثر است. هدف اصلي پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین هوش هیجانی استادان و اثربخشی تدریس استادان دانشگاه علوم پزشکی بوده است. روش ها: پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش توصيفي از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه استادان دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده که در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تدریس بودند (393نفر). مطابق با جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان،191 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر شامل پرسشنامه محقق ساخته تدریس اثربخش و پرسشنامه هوش هیجانی بار _ ان بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از طریق نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از شاخص های آماری فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که: 1- بین متغير هوش هيجاني استادان دانشگاه علوم پزشکی با انجام تدریس اثربخش توسط آنها رابطه معناداری وجود دارد.(P<0/05) 2- هوش هيجاني استادان دانشگاه علوم پزشکی با ضريب معناداري قدرت پيش بيني تدريس اثربخش را نشان می دهد (78/0B= ، 000/0 P<.)و واريانس پيش بيني متغير هوش هيجاني استادان براي متغير وابسته تدريس اثربخش 78/0 بوده است.3- بین هوش هیجانی استادان علوم پزشکی و به کارگیری همه مولفه های تدریس اثربخش(طراحي تدريس، اجراي آموزش، مديريت كلاس درس،روابط انساني، ارزشيابي و برخورداري از ويژگي هاي مطلوب شخصيتي)، رابطه معناداری وجود داشته است .(P<0/05) نتیجه گیری: نتايج بيانگر آن بودند كه با كنترل متغيرهاي سن، جنس و تحصیلات استادان، فاكتور هوش هيجاني قادر است با قدرت بالايي اثربخشي تدريس استادان را پيش بيني نمايد. به بيان ديگر، برخورداری استادان از هوش هیجانی بالا، می تواند عاملی تعیین کننده در اثربخشی تدریس آنان باشد.

هوش هیجانی، تدریس اثربخش، پیش بینی تدریس اثربخش، استادان دانشگاه