بررسی رابطه عملکرداموزشی با هوش اجتماعی اعضا هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی

اهداف: يکی از عواملی که نقش چشمگيری در موفقيت و عدم موفقيت افراد دارد، هوش اجتماعی است. اعضای هيات علمی بايد برای بهبود يادگيري دانشجويان و بالابردن عملکرد خود به توانايی‌های هوش اجتماعی واقف بوده و سعی در پرورش آن بنمايند. هدف اين پژوهش، بررسی رابطه بين هوش اجتماعی و مولفه‌های آن (پردازش اطلاعات اجتماعی، مهارت‌های اجتماعی و آگاهی اجتماعی) با عملکرد اعضاي هيات علمی دانشگاه بود. روش‌ها: اين مطالعه، کاربردی به‌روش توصيفی- پيمايشی و از نوع همبستگی است که در سال 1393 روی 242 نفر از اعضای هيات علمی دانشگاه علوم پزشکی اروميه انجام شد. نمونه‌های پژوهش با روش نمونه‌گيری خوشه‌ای و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، مقياس هوش اجتماعی ترومسو بود. تجزيه و تحليل داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS 18 و با استفاده از آمار توصيفی و استنباطی (آزمون‌های T مستقل، ضريب همبستگی پيرسون و رگرسيون گام‌به‌گام) انجام شد. يافته‌ها: ميانگين نمرات هوش اجتماعي در زنان و مردان، تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. بين عملکرد اعضای هيات علمی دانشگاه با هوش اجتماعی و ابعاد آن يعنی پردازش اطلاعات اجتماعی، مهارت‌های اجتماعی و آگاهی اجتماعی، رابطه مثبت و معنی‌دار وجود داشت. همچنين کل مقياس هوش اجتماعی، 8% واريانس کل عملکرد اساتيد را پيش‌بينی کرد. نتيجه‌گيری: همه ابعاد هوش اجتماعي (پردازش اطلاعات اجتماعی، مهارت‌های اجتماعی و آگاهی اجتماعی)، ميزان عملکرد اساتيد را تبيين می‌کنند.

موسسات آموزشی، اعضای هيات علمی، آگاهی، ارزيابی عملکرد کارمند،