چندين قرن از واقعه عاشورا مي گذرد؛ اما عاشورا و امام حسين (ع) به عنوان نمادهاي هويت شيعه در متن زندگي مسلمانان و در باورهاي پاك مردم جاي دارد. محرم ميراث عاشورا براي دوستداران و عاشقان اهل بيت و نقطه عطف انسانيت، آزادگي و مردانگي بوده و هر ساله ميليون ها انسان داغدار را براي عزاداري و ابراز احساسات گرد هم مي آورد. كمرنگ شدن روزافزون نقش طبيعت و محيط طبيعي در مراسم سوگواري و هم چنين بي اطلاعاتي عزاداران از هويت و نماد اين پديده ها، اين پژوهش را به سوي بررسي نمادهاي سوگواري و ارتباط آنها با طبيعت در مناطق بوشهر و سيستان رهنمون ساخته است. اين مطالعه با استفاده از متون ادبي، مقالات علمي، مطالعات ميداني و پرسش از محققان، مردم شناسان و افراد خبره در زمينه مذهبي، سعي دارد با استفاده از متغيرهاي محيطي موثر در آيين سوگواري از قبيل آب و هوا، عارضه هاي طبيعي، پوشش منطقه، موقعيت منطقه و ... با استفاده از روش تحليلي ـ توصيفي به بررسي درون مايه هاي جغرافيايي آيين هاي سوگواري در مناطق سيستان و بوشهر بپردازد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد ويژگي هاي خاص جغرافيايي و مكاني اين دو منطقه منجر به پايداري در رفتارها و آيين هاي عاشورايي همراه با حفظ تماميت سرزميني و حراست از ارزش هاي مذهبي شده و اين آميختگي نيز سبب رشد ارزش هاي اسلامي و انساني و هم چنين گسترش آن در پهنه هاي عقيدتي مجاور شده است.
کلید واژگان :عاشورا، درون مايه هاي جغرافيايي، آيين هاي سوگواري، سيستان، بوشهر
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک