پژوهش حاضر به بررسی تاثیر شیوه های شناختی – رفتاری در کاهش اضطراب، با روش نیمه تجربی (پیش آزمون – پس آزمون چند گروهی ) پرداخته است. این تحقیق در صدد بررسی تاثیر شناخت درمانگری و حساسیت زدایی منظم بر کاهش اضطراب، مقایسه این دو روش با یکدیگر و بررسی تاثیر تداوم این دو روش می¬باشد. بدین منظور، ابتدا کلیه فراگیران دختر پایه سوم یکی از مراکز آموزشی(178=N) پرسش¬نامه حالت اضطراب اسپیلبرگر را تکملیل کردند. سپس60 نفر از کسانی که بالاترین نمره را در این مقیاس کسب کرده بودند، انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 20 نفره (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) قرار گرفتند. یکی از گروههای آزمایشی به مدت 12 جلسه 90 دقیقه-ای،آموزش شناخت درمانگری و گروه دیگر در همین مدت، آموزش حساسیت زدایی منظم را دریافت کردند. داده¬های بدست آمده با استفاده از روش¬های تحلیل واریانس یک راهه وآزمون توکی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، حالت اضطراب در دو گروه آزمایشی به طور معنا داری (0.01 شناخت درمانگری ، حساسیت زدایی منظم،اضطراب
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک