براساس نظريه هاي رشد درونزا، فعاليت هاي تحقيق و توسعه داخلي، سرريز تحقيق و توسعه خارجي و سرمايه ي انساني، موجب پيشرفت فني و بهبود كيفيت محصولات، تسريع رشد بهره وري كل عوامل توليد و افزايش قدرت رقابت پذيري بخش كشاورزي مي گردد. معمولاً هزينه ابداع و نوآوري در بخش كشاورزي بسيار سنگين است اما از آنجا كه ماهيت آن از جنس دانش است، با هزينهي بسيار كم نشر خواهد يافت. لذا سرريزهاي تحقيق و توسعه خارجي، از كانال هاي مختلفي (از جمله واردات نهاده ها و كالاهاي واسطه اي و سرمايه اي) باعث انتقال فناوري و افزايش بهره وري كل عوامل توليد خواهد گرديد. بنابراين در راسـتاي ايجاد امنيت غـذايي و افـزايش قدرت رقابتپذيري بخش كشاورزي، هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير انباشت فعاليت هاي تحقيق وتوسعه داخلي و سرريز تحقيق و توسعه خارجي (از طريق فناوري متبلور در واردات كالاهاي واسطه اي- سرمايه اي) و سرمايه ي انساني بر رشد بهره وري كل عوامل توليد طي دوره ي 1347-1389 است. نتايج بيانگر تاثير مثبت و معني دار انباشت سرمايه تحقيق و توسعه داخلي، سرمايه ي انساني و انباشت سرمايه تحقيق و توسعه خارجي (شركاي تجاريG7) بر رشد بهره وري كل عوامل توليد بخش كشاورزي ايران است. زيرا آموزش بيشتر شاغلين در كنار توسعه فعال يتهاي تحقيق و توسعه ي داخلي زمينه مساعدتري را جهت جذب سرريزهاي تحقيق و توسعه شركاي تجاري و ارتقاء بهره وري كل عوامل توليد بخش كشاورزي فراهم خواهد كرد.
کلید واژگان :بخش كشاورزي؛ بهره وري كل عوامل توليد؛ تحقيق و توسعه؛ سرريز تحقيق و توسعه و سرمايه ي انساني
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک