صنعت كاشي و سراميك، سهم بزرگي از صادرات غير نفتي كشور را به خود اختصاص داده و به دليل نقش مهمي كه در ايجاد اشتغال ايفا نموده از صنايع توليدي مهم ايران به شمار مي رود. در سال هاي اخير ضعف كارايي شركت هاي توليدي در زمينه كاشي و سراميك، ضمن تحميل هزينه هاي فراوان، به كاهش كيفيت توليدات آنها منجر شده و در نهايت بحران مازاد عرضه و كاهش فروش را در پي داشته است. در اين مقاله، كارايي صنعت كاشي و سراميك ميبد در دو سال 86 و 87 مورد ارزيابي قرار گرفت. براي اين منظور، يكي از فنون هاي مرزي ناپارامتريك به نام تحليل پوششي داده ها به كار گرفته شد. نتايج ارزيابي نشان داد از بين 10 شركت مورد مطالعه، تنها 4 شركت كاشي سازي مريم، صدف، نارين و باستان در دو سال مورد مطالعه از كارايي تكنيكي و مقياسي برخوردار بوده اند. بررسي روند تغييرات بهره وري با استفاده از شاخص مالم كوئيست نشان داد تنها شركت كاشي باستان توانسته بهره وري خود را در سال 87 نسبت به سال قبل در سطح معيني حفظ كند و بقيه شركت ها با يك روند كاهشي در بهره وري مواجه بوده اند. تجزيه شاخص مالم كوئيست به دو شاخص تغيير كارايي تكنيكي و تغيير مرز تكنولوژي، نشان داد تمامي شركت ها به غير از شركت باستان از يك پسرفت در مرز تكنولوژي برخوردار بوده اند. از اين رو يك راهبرد بهينه براي اين شركت ها، تمركز بر انتقال تكنولوژي هاي مدرن و نوآوري هاي تكنولوژيك است.
کلید واژگان :تحليل پوششي داده ها، كارايي، شاخص مالم كوئيست، صنعت كاشي و سراميك
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک