طنز،انتقاد غیر مستقیم از پلیدی ها و کجروی های جامعه با بیانی خنده آور است و هدف آن اصلاح کاستی ها و پلشتی ها. ابوالقاسم حالت در وادی طنز شاعری است موفق و پرآوازه، با نگاهی منتقدانه و زبانی ساده. وی همچون طبیبی حاذق زخم ها را می شکافد و ریم ها را بیرون می ریزد تا بیمار را بهبود بخشد. این مقاله به تحلیل درون مایه های طنز حالت در چهار محور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پرداخته است. در محور اجتماعی، تحلیل مسایل اداری، شهری، قضایی، بهداشتی و درمانی و مفاسد اجتماعی را مد نظر قرار داده و در محور سیاسی، حوادث و احزاب سیاسی، استبداد داخلی و دخالت بیگانگان را، در محور اقتصادی، بحران نفت، کمبود کالا، کشاورزی ناکاراآمد، وضعیت مالی مردم، مالیات ناعادلانه و اختلاس مورد کنکاش قرار گرفته و در محور فرهنگی، مسایل مربوط به آموزش و فرهنگ وارداتی.
کلید واژگان :ابوالقاسم حالت، طنز، اجتماع، سیاست و فرهنگ.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک