پروين اعتصامي از شاعران برجستة ادب فارسي در عصر مشروطه و رضاشاه است که با تکيه بر ميراث ادبيّات کلاسيک فارسي، اشعاري با مضامين اخلاقي و درونمايههاي نوظهور سياسي و اجتماعي در حوزة ادبيّات رمانتيک پديد آورد. با تغيير ساختار سياسي ـ اجتماعي کشورهاي غربي در سدة هجدهم ميلادي و افول دورة کلاسيسيسم، مکتب رمانتيسم تحت تأثير انديشههاي روشنفکران عصر جديد اروپايي شکل گرفت. اين مکتب با ورود به مناطق مختلف جهان و البتّه متناسب با فضاهاي جديد، گاه به شاخههاي مختلفي تقسيم شد. در ایران عصر مشروطه نيز، در پي تحوّلات و تغيير ساختار سياسي و تا حدّي اجتماعي ايران، ادبيّات و بهويژه شعر به عنوان مهمّترين رسانة فرهنگي، از این رخداد متأثّر شد و بديهي است که بر شعر پروين اعتصامي هم تأثير بسزايي نهاد. اين اثرگذاري در انديشههاي اجتماعي پروين، بيشتر به صورت انتقاد از بيعدالتيهاي موجود، احياي حقوق مظلومان و تهيدستان، مطالبة مساوات، توجّه به وضع زنان، اعتراضهاي سياسي و... با زباني نمادين و شيوة تعليمي و رنگي از رمانتيسم به مخاطب منتقل ميشود. بر اين اساس، پژوهش حاضر به شيوة تحليلي، به بررسي اشعار اجتماعي پروين اعتصامي ميپردازد و تأثير مکتب رمانتيسم را بر شعر او تبیین مي کند.
کلید واژگان :شعر، پروين اعتصامي، مکتب رمانتيسم، رمانتيسم اجتماعي، مضامين اجتماعي و سياسي.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک