اکسيداسيون چربي و مصرف انرژي در شدت هاي مختلف دو نوع فعاليت ورزشي دويدن و دوچرخه سواري در پسران نوجوان چاق

مقدمه: دويدن و دوچرخهسواري دو نوع از رايجترين فعاليتهاي بدني هستند که بيشتر توسط افراد چاق به منظور افزايش سوختوساز چربي در برنامههاي کاهش وزن استفاده ميشود. به منظور طراحي برنامههاي تمريني مناسب، هدف از مطالعه ي حاضر مقايسه ي اکسيداسيون چربي و هزينه ي انرژي هنگام دو نوع فعاليت ورزشي دويدن و دوچرخهسواري در شدتهاي مختلف در نوجوانان پسر چاق بود. مواد و روشها: در اين مطالعه، ۱۱ نوجوان پسر چاق و سالم به ۲۷ کيلوگرم بر /۵±۲/ ۷۳ کيلوگرم و نمايه ي توده ي بدن ۵ /۱±۷/ ۱۳ سال، وزن ۶ ±۱/ صورت داوطلبانه (با ميانگين سن ۲ مترمربع) شرکت کردند. آزمودنيها آزمون ورزشي درجه بندي شده ي فزاينده را روي چرخ کارسنج و نوارگردان اجرا کردند. ضربان قلب، ميانگين اکسيژن مصرفي و دياکسيدکربن توليدي در طول ۲ دقيقه ي پاياني هر مرحله از آزمون اندازه گيري و نسبت تبادل تنفسي محاسبه شد. مقادير اکسيداسيون چربي و کربوهيدرات و هم چنين هزينه ي انرژي محاسبه شد. يافتهها: مقادير اکسيداسيون چربي در ضربان قلبِ مشابه و قابل مقايسه در دويدن روي نوارگردان در مقايسه با پدال زدن روي چرخ کارسنج در دامنه ي وسيعي از شدت ها (به جز شدت معادل ۲۰ و ۱۷۰ وات)، به طور معن يداري ميزان کل مصرف انرژي هنگام فعاليت روي نوارگردان نسبت به فعاليت روي چرخ کارسنج .(p<۰/ بالاتر بود ( ۰۵ اما ميزان .(p<۰/ ۲۳۷ كيلوژول بر دقيقه) به طور معن يداري بيشتر بود ( ۰۵ ± ۲۶۶ كيلوژول بر دقيقه در مقابل ۳۹ ±۴۳) ۷۰ و ۹۵ وات در پدال زدن روي چرخ کارسنج نسبت به دويدن ، اکسيداسيون کربوهيدرات در شدتهاي معادل ۴۵ نتيجهگيري: مطالعه حاضر نشان داد براي نوجوانان چاقي که هدفشان از انجام .(p<۰/ روي نوارگردان بالاتر بود. ( ۰۵ فعاليت بدني، کاهش وزن (افزايش مصرف انرژي و ارتقاي اکسيداسيون چربي در سطح معيني از پاسخهاي قلبي- عروقي) است، فعاليت دويدن با شدت متوسط، فعاليت بدني مؤثرتري نسبت به پدال زدن روي دوچرخه است.

اکسيداسيون چربي، مصرف انرژي، دويدن، دوچرخه سواري، نوجوان، چاق