ساختار شعر موج نو و حجم

در دهۀ چهل قرن شمسی حاضر، جریان جدیدی در شعر معاصر ظهورکرد که به دلیل گسست کامل از جریان های شعری قبل از خود و به سبب غرابتی که در اندیشه ها و اشعار بانیان و شاعران آن وجود داشت به "موج نو" مشهور شد. این جریان شعری هوادار نظریۀ "هنر برای هنر"بود و در جستجوی دستیابی به شعر محض بود و به غیر متعهد بودن شعر تأکید داشت.فردگرایی اساس کار را در این شعر تشکیل می داد. شاعران معتقد بودند که این نوع شعر باید از هر قید و بند فکری و اجتماعی و ادبی باید آزاد باشد.

شعر معاصر،گسست کامل، موج نو، هنر برای هنر، شعر محض، فردگرایی