سرمايه گذاري تحقيق و توسعه يكي از اساسي ترين عناصر در پيشرفت دانش، افزايش بهره وري، و ترغيب رشد است، هر كشوري منابع كافي در اينگونه فعاليت ها سرمايه گذاري نمايد و به طور كارايي فعاليت هاي تحقيق و توسعه را انجام دهد، قابليت رسيدن به رشد مطلوب را خواهد داشت. از اين رو هدف اين پژوهش بررسي عوامل تعيين كننده شدت تحقيق و توسعه مي باشد. بدين منظور دو دسته از كشورها، 12 كشور درحال توسعه و 14 كشور توسعه يافته طي دوره 2006-1995 با بهره گيري از روش پانل ديتا مورد بررسي قرار گرفته اند. اين مطالعه تمركز بر اثر سه متغير توضيحي حمايت از حقوق مالكيت فكري، بازبودن اقتصادي و رشد اقتصادي يا فشار تقاضا دارد. همچنين دو متغير تعداد محققين در فعاليت تحقيق و توسعه و ارزش افزوده صنعت بصورت درصدي از توليد ناخالص داخلي به عنوان متغيرهاي كنترل در نظر گرفته شده اند. نتايج مطالعه حاكي است متغير حقوق مالكيت فكري نقش مثبت و معناداري بر شدت تحقيق و توسعه دارد و متغيرهاي بازبودن اقتصادي و فشار تقاضا از نظر آماري معنادار نيستند. متغيرهاي كنترل هر دو از نظر آماري معنادارند و متغير تعداد محققين در فعاليت تحقيق و توسعه براي هر دو دسته كشورهاي درحال توسعه و توسعه يافته ضريب مثبت دارد اما متغير ارزش افزوده صنعت بصورت درصدي از توليد ناخالص داخلي داراي ضريب مثبت براي كشورهاي توسعه يافته و ضريب منفي براي كشورهاي درحال توسعه است
کلید واژگان :شدت تحقيق و توسعه، حقوق مالكيت فكري، بازبودن، فشار تقاضا، كشورهاي درحال توسعه و توسعه يافته، پانل ديتا
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک