طي ساليان گذشته همواره بين پژوهشگران اقتصادي در زمينه ارتباط بين وفور منابع طبيعي با رشد اقتصادي اختلاف نظر وجود داشته است. عده اي براساس شواهد تجربي به بازدارنده بودن وفور منابع در مسير دستيابي به توليد ناخالص داخلي اعتقاد داشته اند، در حاليكه برخي ديگر از محققين با ارائه شواهدي بر اين باورند منابع طبيعي در ذات خود اثر مثبت بر توليد ناخالص داخلي دارد، ولي اثر غيرمستقيم و متقاطع آن منفي است. هدف مطالعه حاضر بررسي رابطه بين وفور منابع طبيعي و توليد ناخالص داخلي سرانه با لحاظ اثر متقاطع در دو گروه از كشورهاي عضو اوپك و غير عضو اوپك طي دوره 2012-1995 است. براي اين منظور از متغيرهايي همچون وفور منابع طبيعي، بيماري هلندي، آزادي اقتصادي و سرمايه مالي و نيز تاثير فراواني منابع طبيعي بر درجه آزادي اقتصادي بعنوان اثر متقاطع استفاده شده است. نتايج برآوردها نشان مي دهد در هر دو گروه از كشورهاي مورد مطالعه وفور منابع طبيعي اثر مثبت و معناداري بر توليد ناخالص داخلي سرانه دارد، در حاليكه اثر متقاطع آزادي اقتصادي با فراواني منابع طبيعي در كشورهاي عضو اوپك بعنوان عامل بازدارنده و در گروه ديگر بعنوان عامل بسط دهنده توليد ناخالص داخلي عمل مي كند.
کلید واژگان :وفور منابع طبيعي، بيماري هلندي، آزادي اقتصادي، سرمايه مالي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک