بررسي اثر فعاليتهاي R&D داخلي و خارجي ( از طريق تجارت خارجي) بر بهره وري كل عوامل توليد

رشد اقتصادي به استفاده از منابع، نرخ رشد جمعيت، نرخ پس انداز، شيوه سازماندهي فعاليتهاي اقتصادي، فنون تكنولوژيكي و ... بستگي دارد. هدف اين مطالعه ارزيابي نقش انباشت سرمايه R&D داخلي و انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري از طريق تجارت خارجي بر روي بهره وري كل عوامل در ايران ميباشد. تئوريهاي اخير رشد اقتصادي، به طور مرسوم، جهت گيريهاي ابداعات را در واكنش به انگيزه هاي اقتصادي به عنوان موتور اصلي پيشرفت تكولوژيكي و رشد بهره وري ميدانند. با ا ين نگرش، ابداعات از يك طرف به توليد دانش ناشي از فعاليتهاي R&D بستگي دارد و از طرف ديگر به انباشت دانش كمك مي كند. در نتيجه سهم بهره وري يك اقتصاد به فعاليت هاي انباشته شده R&D و انباشت دانش موثر و ارتباط آن دو بستگي دارد. ارتقاي بهره وري هر كشور علاوه بر اينكه تحت تأثير سرمايه گذاري R&D در داخل است، تحت تاثير سرمايه گذاري R&D در كشورهاي شركاي تجاري نيز قرار ميگيرد. اين مقاله مطالعه ميكند كه بهره وري كار عوامل به انباشت سرمايه R&D داخلي و انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري بستگي دارد. هزينه هاي R&D انباشته شده داخلي به صورت تقريبي براي انباشت سرمايه R&D داخلي و انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري به صورت جمع وزني واردات با انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري در نظر گرفته ميشود. معادله بهره وري كل عوامل بكار گيري متدولوژي همگرايي يوهانسن با استفاده از مجموعه سريهاي زماني طي دوره 1378-1347 تخمين زده ميشود. شركاي تجاري مورد مطالعه شامل 21 كشور عضو OECD و خاورميانه ميباشد. نتايج حاكي از آن است كه انباشت سرمايه R&D داخلي و انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري بر روي بهره وري داخلي قويتر از انباشت سرمايه R&D داخلي است. در ضمن، ضرايب تخمين متغير اثر متقابل تجارت با انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري و متغير اثر متقابل سرمايه انساني با انباشت سرمايه R&D شركاي تجاري، مثبت است.

فعاليتهاي R&D داخلي و خارجي ، بهره وري كل عوامل توليد