چکیده :

نظریههاي رشد اقتصادي درونزا، رشد بلندمدت را با تمرکز بر پیشرفت فناوري و انباشت سرمایه در فعالیتهاي تحقیق و توسعه توضیح میدهند. زیرا انباشت سرمایه در فعالیت هاي ت حقیق و توسعه موجب نوآوري و پیشرفت فناوري و حرکت از کشاورزي سطحی به کشاورزي عمقی و در نتیجه بهبود کیفیت محصولات، ایجاد امنیت غذایی، افزایش قدرت رقابت پذیري و تسریع رشد ارزشافزوده میگردد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر نوآوري از طریق انباشت هزینه هاي تحقیق و توسعه داخلی و سرریز تحقیق و توسعه خارجی (از طریق واردات کالا) بر رشد ارزش- 1350 است. براساس نتایج تحقیق علیرغم اینکه طی - افزوده بخش کشاورزي ایران طی دوره 90 دوره مورد مطالعه شاهد رشد مستمر و نسبتاً باثبات ارزشافزوده بخش کشاورزي بوده ولی رشد ارزشافزوده عمدتاً ناشی از افزایش س طح زیرکشت(کشاورزي سطحی) بوده و برخلاف کشورهاي پیشرفته شاهد بهبود عملکرد در هکتار(کشاورزي عمقی)، متکی بر فعالیتهاي تحقیق و توسعه بخش کشاورزي نمیباشیم. همچنین علیرغم وجود توانمندي هاي بالقوه و مزیت هاي نسبی طبیعی فراوان در بخش کشاورزي همواره کمتر از پنج در صد انباشت سرمایه گذاري فیزیکی اقتصاد ایران به این بخش اختصاص یافته است. بنابر این بهبود کیفیت محصولات کشاورزي و افزایش قدرت رقابت پذیري و ایجاد امنیت غذایی، در گرو توجه جدي به فعالیت - هاي تحقیق و توسعه داخلی تقاضامحور، انباشت سرمایه فیزیکی و جذب فعالیت هاي تحقیق و توسعه شرکاي تجاري است.

کلید واژگان :

واژگان کلیدي: ارزش افزوده بخش کشاورزي ، نوآوري، تحقیق و توسعه داخلی، سرریز تحقیق و توسعه.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک