چکیده :

هدف: هدف تعیین اثربخشی برنامه توان‌بخشی ورزشی بر ظرفیت حیاتی کودکان 6-8 سال دارای اسکولیوز درجه یک و دو صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و روش نمونه¬گیری از نوع انتخابی و در دسترس بود. به‌طور تصادفی از بین دانش آموزان ابتدایی تعداد 165 نفر که دارای ناهنجاری در اسکولیوز درجه 1 و 2 بودند انتخاب شدند. نمونه‌ها به دو گروه تجربی گروه کنترل تقسیم شدند. تمرینات توان‌بخشی ورزشی برای گروه تجربی طی 8 هفته، 16 جلسه 60 دقیقه‌ای انجام شد و در هر جلسه 3 نوبت ظرفیت حیاتی کودکان اندازه‌گیری شد. در نهایت داده¬ها با استفاده از تحليل کوواريانس در سطح 05/0P< و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتايج: نتایج نشان داد که در کودکان هر سه دوره سنی میزان افزایش ظرفیت حیاتی شش‌ها در گروه تجربی بیشتر از گروه کنترل بود(05/0P<). نتایج نشان داد که بین قبل و بعد از دوره توان‌بخشی در گروه تجربی در هر سه گروه سنی اختلاف معنی‌داری وجود دارد (05/0P<) در حالی که در گروه کنترل در هر سه گروه سنی اختلاف معنی‌داری یافت نشد (05/0P<). نتایج نیز نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین ظرفیت حیاتی کودکان در گروه‌های تجربی و کنترل در هر سه گروه سنی وجود دارد (05/0P<). نتیجه‌گیری: برنامه توان‌بخشی مورد استفاده در مطالعه حاضر اثر بخشی مطلوبی بر ظرفیت حیاتی در کودکان مبتلا به ناهنجاری اسکولیوز داشت. در نتیجه استفاده از این برنامه در افراد مبتلای مشابه به تحقیق حاضر توصیه می‌شود.

کلید واژگان :

توان‌بخشی ورزشی، اسکولیوز، ظرفیت حیاتی، کودکان



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک