در ادبيات اقتصادي ورود و خروج بنگاه دو مفهوم اساسي قلمداد شده و فاصله ي زماني بين اين دو رويداد - به عنوان دوره ي حيات- موضوعي است كه با همه ي اهميت، كم تر در اقتصاد ايران مورد توجه قرار گرفته است. براين اساس، اين مقاله مي كوشد تا دوره ي حيات بنگاه ه اي جديدالورود صنعت مواد غذايي و آشاميدني -به عنوان يكي از محوري ترين صنايع توليدي ايران- را مورد بررسي قرار داده و براي اين منظور بنگاه ه اي جدي دالورود آن را در هريك از سال هاي دوره ي زماني 1375 تا 1384 به عنوان جامعه آماري انتخاب كرده است. عوامل مؤثر بر دوره ي حيات نيز به چهار دسته ي ويژگي هاي بنگاه، صنعت، مخارج و نيروي انساني، تقسيم و براي تخمين آن ها بر دوره ي حيات از مدل اقتصادسنجي مخاطره ي نس بي كاكس استفاده شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه دوره ي حيات تحت تأثير هشت متغير اندازه ي بنگاه در زمان ورود، سودآوري، شدت سرمايه بري، نرخ تمركز صنعت، اندازه ي بهينه ي صنعت، مخارج تبليغات، سرمايه گذاري و جنسيت نيروي كار است. از نظر سياست گذاري و با يافته هاي اين پژوهش، توجه به اندازه ي بنگاه - به عنوان مهم ترين متغيري كه دوره ي حيات بنگاه را به صورت مثبت تحت تأثير قرار مي دهد - امري ضروري در تمامي برنامه هاي ايجاد بنگاه ه اي جديد است.
کلید واژگان :دوره ي حيات، بنگاه هاي جديدالورود، صنعت مواد غذايي و آشاميدني، مدل مخاطره ي نسبي كاكس.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک