در ادبيات اقتصادي، ايجاد بنگاههاي جديد و رشد بنگاههاي موجود دو منبع اصلي ايجاد اشتغال قلمداد مي‌شود. ايجاد اشتغال از طريق رشد بنگاه نيز از رشد و رشد سريع آن صورت مي‌گيرد و پژوهشهاي موجود نشان مي‌دهد كه بيشتر مشاغل جديد ايجاد شده توسط اقليت بنگاههاي موجود با رشد سريع صورت گرفته است. با اين وصف، مطالعات اندكي در اين حوزه بويژه در بنگاههاي كوچك صورت گرفته و از اين‌رو اين مقاله با هدف بررسي عوامل مؤثر بر رشد سريع در بنگاههاي كوچك صنايع توليدي ايران طي برنامه سوم توسعه تدوين شده است. ويژگيهاي 7379 بنگاه با ده تا پنجاه نفر كاركن داده‌هاي اين پژوهش را تشكيل داده و دو روش رشد مطلق و رشد نسبي براي اندازه‌گيري رشد سريع با استفاده از معيار شاغلان استفاده شده و تخمين مدل نيز با استفاده از تكنيك رگرسيوني پروبيت صورت گرفته است. نتايج اين پژوهش مؤيد آن است كه جواني بنگاه، سودآوري آن، سهم تكنسين‌هاي فعال در بنگاه، مخارج انجام شده براي حمل و نقل و تبليغات و در نهايت نرخ خالص بنگاههاي تازه تأسيس به صورت مثبت و معني‌دار، بر رشد سريع تأثيرگذار است. اندازه بنگاه، همچنين به صورت غيرخطي، اما معني‌دار رشد سريع را تحت تأثير قرار مي‌دهد. رشد سريع بنگاههاي كوچك توليدي مي‌تواند تحت تأثير مالكيت و بهره‌وري بنگاه نيز قرار گيرد.
کلید واژگان :اشتغالزايي ايران برنامه سوم توسعه بنگاه كوچك توسعه صنايع توليدي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک