کیفیت زندگی شهریمعمولاً از طریق شاخص‌هایذهنیحاصل از پیمایش و ارزیابی ادراکات و رضایت شهروندان از زندگی شهری و یا با استفاده از شاخص‌های عینی حاصل از داده‌های ثانویه و به ندرت با استفاده از هر دو نوع شاخص‌ها اندازه گیری می‌شود. هدف پژوهش حاضر، سنجشکیفیت زندگی نواحی شهرزنجان نمونه موردیمحلات کارمندان و اسلام آباد با استفاده از شاخص‌هایذهنی است. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پیمایش خانوارهای شهری در شهر زنجان جمع آوری شده است.برای سنجش کیفیت ذهنی زندگی از مدل‌های تصمیم گیری چندمعیاره Vikor و AHP و روش‌هایآماری از قبیل میانگین و تحلیل واریانس، ANOVA و T-testو تحلیلو ارزیابی روابط آن با برخی از خصوصیات فردی استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که اولاً میزانرضایت ساکنین براساسشرایط اجتماعی،فرهنگی و مذهبی،اقتصادی،کالبدیو زیست محیطی درمحلات برنامهریزیشده و سکونتگاه غیررسمی متفاوت است. ثانیاً کیفیت زندگیخانوار با سطوح مختلف وضعیت شغلی،سطح تحصیلات، میزاندرآمد،میزانسن،تعداد اتاق برایخانوار و تعداد خانوار درمسکن درمحلات برنامه ریزی شده وسکونتگاه غیررسمی تفاوت معناداری وجود دارد.
کلید واژگان :کیفیت ذهنی زندگی؛ محلات شهری؛ شهر زنجان
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک