اصولا بیشتر شهرهای ایران در مسائلی چون عدم تعادل در سلسله¬مراتب، نابرابری در برخورداری از امکانات و منابع، افزایش روند مهاجرت، قطبی شدن و پیدایش الگوی تسلط تک شهری و نداشتن استراتژی توسعه مشترکند و با چالش¬های جدی در سطوح منطقه¬ای روبرو هستند. با این نگاه در استان مازندران نیز نابرابری جمعیتی و برخورداری از امکانات در بین شهرهای بزرگ و کوچک آن بازگوکننده نابرابری و ناهمگونی زیادی در سلسله مراتب شهری این منطقه نیز می باشد. این در حالی است که با توجه به توان¬های اقتصادی و کارکردی شهرهای کوچک، بعنوان حلقه واسط و پیوند دهنده جامعه روستایی با شهرهای میانی و بزرگ می توان در برقراری تعادل در نظام سلسله مراتبی و ایجاد توازن در برخورداری از خدمات و زیرساخت ها و تراوش توسعه به سایر پیرامون نقش سازنده¬ای ایفا نمایند. در این پژوهش با بررسی گروه های شهری استان مازندران با معرفی و بهره گیری از روش تحلیلی Promethee، نتایج بدست آمده بازگوکننده نابرابری فراوان از نظر میزان برخورداری از امکانات، تسهیلات، زیرساخت ها و خدمات شهری در شهرستانهای این استان می باشد. چنانکه شهرهای بزرگ آن بیشترین خدمات را در اختیار دارند و هرچه به سمت شهرهای گروه میانه و کوچکتر پیش می رویم از میزان برخورداری ها کاسته شده و روند کاهشی را نشان می دهد. بطوریکه در بخش های اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و زیربنایی، شهرستان ساری بالاتر از همه این گروه از شهرها قرار گرفته است. در گروه شهرهای میانه و کوچک هر گروه از این شهرها در دو شاخص از چهار شاخص مورد نظر دارای برخورداری نسبی بوده و دو شاخص دیگر بهره مندی آنها منفی می باشد. نتایج تحلیلی بطور تفصیلی در متن اصلی این پژوهش ارایه شده است.
کلید واژگان :شهرهای کوچک، تمرکزدایی، برنامه ریزی منطقه ای، شهرجویبار، مدل Promethee
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 1150684526669985
- سال انتشار : 1394
- نوع مقاله : پذیرفته شده در مجلات Scopus ,ISI با 4>IF>
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : مجله پژوهش های جغرافیای انسانی، دوره 49، شماره 2، تابستان 1396، صفحه 410-391
- IF مجله :
- ISSN :
- تاریخ ثبت : 1396/07/09 11:37:46
- ثبت کننده : عیسی ابراهیم زاده
- تعداد بازدید : 209
- تعداد فروش : 0