بحران خشكسالي در سيستان و راهكارهاي تعديل آن

حیات سیستان در طول تاریخ به جریان آب رودخانۀ هیرمند وابسته بوده است. به دلیل نوسان شدید در آبدهی هیرمند، خشکسالی ها و سیلاب های بزرگی در سیستان رخ داده است. خشکسالی سه سال گذشته یکی از شدیدترین خشکسالی های سیستان است که طی آن برای چندین ماه، جریان آب هیرمند به سیستان بطور کامل قطع شده است. وجود مخازن چاه نیمه، سبب گردید تا از شدت بحران کاسته شود و حداقل آب شرب شهر زابل و تعدادی از روستاها تأمین گردد. با توجه به عمق کم چاه های نیمه و تبخیر بالای دشت سیستان، چنانچه خشکسالی برای یک سال دیگر ادامه یابد کیفیت آب چاه های نیمه تغییر خواهد نمود و احتمال خشک شدن این مخازن نیز منتفی نخواهد بود. به همین علت، انجام مطالعات جامع برای دستیابی به منابع احتمالی آب زیر زمینی که از ضریب اطمینان نسبی برخوردار و در عین حال از تبخیر بالای دشت سیستان در امان باشد برای نجات سیستان در خشکسالی ها ضروری و حیاتی است. در این مقاله، محدوده های دشت سیستان که در آن احتمال وجود منابع آب زیر زمینی بیشتر است و همچنین روش های بررسی و اکتشاف این منابع مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.

خشکسالی، بحران، سیستان، راهکارهای تعدیل خشکسالی.