بررسي تأثير عوامل فردي بر خلاقيت مديران مدارس متوسطه نواحي چهارگانه شهر شيراز

دف پژوهش حاضر بررسي تأثير عوامل فردي بر خلاقيت مديران مدارس متوسطه شهر شيراز بود. روش تحقيق اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود، جامعه آماري تمامي مديران دبيرستانهاي دولتي( 195 نفر) بودند كه در سال 1388 در شهر شيراز در مدارس متوسطه مشغول فعاليت بودند. نمونه شامل 130 نفر از افراد جامعه بود كه به روش تصادفي خوشه اي سهميه اي از جامعه انتخاب شد. حجم نمونه به وسيله فرمول كوكران برآورد گرديد. ابزارهاي به كارگرفته شده دراين پژوهش، پرسشنامه خلاقيت رندسيپ و پرسشنامه عوامل فردي مؤثر بر خلاقيت بود. قبل از اجرا روايي و پايايي ابزارهاي پژوهش بررسي و اعتبار ابزارها محرز شد. به منظور بررسي سوالات پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل اطلاعات نشان مي دهد عوامل فردي بر خلاقيت مديران مدارس مؤثر بوده و پيش بيني كننده ي معني دار خلاقيت مديران مي باشند. ويژگي هاي شخصيتي، سبك شناختي، سبك تفكر و دانش، از جمله عوامل فردي مؤثر بر خلاقيت هستند. همچنين تجزيه و تحليل اطلاعات حاصل نشان مي دهد مديران مدارس متوسطه شهر شيراز از خلاقيت نسبتاً پاييني برخوردار هستند..

عوامل فردي، خلاقيت، مديران مدارس