عامل‌های اثرگذار بر نیت خود‌اشتغالی در میان دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رامین خوزستان

امروزه بیكاری دانشآموختگان دانشگاهی از مهمترین چالشهای اجتماعی كشورهای در حال توسعه، از جمله ایران است كه در همه رشتههای دانشگاهی به ویژه رشته كشاورزی وجود دارد. هدف این پژوهش شناسایی سازههای مؤثر بر گرایش دانشجویان كشاورزی نسبت به خوداشتغالی میباشد. این بررسی به لحاظ هدف از نوع تحقیقات كاربردی و از لحاظ كنترل متغیرها از نوع توصیفیـ همبستگی بوده كه به روش پیمایشی انجام شده است. جامعهی آماری این پژوهش، همهی دانشجویان مقطع كارشناسی كشاورزی دانشگاه رامین خوزستان، ورودی سالهای 1391تا 1394به شمار 942نفر بود كه 304 نفر از آنان بر پایه جدول كرجسی و مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و از روش نمونهگیری تصادفی برای انتخاب نمونه بهره گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامهای محقق ساخت بود كه روایی صوری آن توسط متخصصان تأیید شد. پایایی پرسشنامهها با ضریبهای تتا بررسی شد كه بین 0/70و 0/90بود. برای تحلیل دادهها از نرمافزارهای SPSS24 و AMOS22بهره برده شد. نتایج پژوهش گویای همبستگی مثبت و معنیدار بین متغیرهای انتظارهای نتیجه، خودكارآمدی، درک رفتار دیگران و عاملهای ساختار اجتماعی (حمایتها و بازدارندهها) با متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی در بخش كشاورزی بود. همچنین نتایج مدل معادلههای ساختاری نشان داد، متغیرهای انتظارهای نتیجه، خودكارآمدی، درک رفتار دیگران و عاملهای ساختار اجتماعی (حمایتها و بازدارندهها) دارای تأثیر مستقیم مثبت و معنیداری بر متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی میباشند. در مجموع این متغیرها میتوانند، 85درصد از تغییرپذیری متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی در بخش كشاورزی را پیشبینی كنند

گرایش به خوداشتغالی، بیكاری، دانشجویان كشاورزی، نظریه شغلی شناختی- اجتماعی