در اين تحقيق از روش تاگوچی (با آرايه اورتوگونال (2×43×8) L''32 ) برای بهينه سازی شرايط توليد چدن خاکستری و به عبارتي چدن غير تبريدي جهت کاهش ميزان کاربيد، افزايش ميزان گرافيت، نزديک کردن اندازه متوسط گرافيت ها به اندازه اسمی مناسب و يکنواخت کردن توزيع اندازه گرافيت ها در ريزساختار چدن، در سرعت هاي سرد کردن بالاتر از حدود بحراني استفاده شد. پارامترهای آزمايش در محدوده 45/ 3 تا 80/ 3% برای مقدار کربن در ترکيب شيميايی چدن (C)، ۱۳۵۰ تاC ۱۴۵۰ْ برای دماي بارريزي (T)، صفر تا 5/ 0% برای مقدار ماده جوانه¬زا (N)، 2/ 0 تا W/m.K 5/ 1 برای ميزان انتقال حرارت قالب که وابسته به جنس قالب است (M)، و ۳ تا mm۲۰ برای ضخامت قطعه (P) بررسی شدند. شرايط بهينه جهت حداکثر گرافيت زايی 80/ 3%C=،C ۱۳۵۰ْT=، 5/ 0٪N=، W/m.K 2/ 0M= وmm۲۰P= بوده، که ميزان گرافيت آن معادل ۹۵٪ پيشبيني شد. به منظور کاهش کاربيدزايی، متناسب کردن اندازه متوسط گرافيت ها و يکنواخت کردن توزيع اندازه آن ها، سه سری آزمايش ديگر با شرايط معين انجام شد و شرايط بهينه کلی تحقيق 68/ 3%C=،C ۱۳۵۰ْT=، ٪3/ 0N=، W/m.K 2/ 0M= و mm۲۰P= به دست آمد. سپس با تحليل واريانس (ANOVA) درجه اطمينان محاسبه شد.
کلید واژگان :چدن خاکستری، گرافيت زايي، کاربيدزايی، ريزساختار، سرعت سرد کردن، تاگوچی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک