با توجه به مسائلی که در زمینه توزیع فضایی خدمات در کشورهای درحال توسعه وجود دارد نظیر فقدان سلسله مراتب مراکز توزیع در سطح منطقه، موضوع توزیع فضایی خدمات بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. به همین منظور این پژوهش بر آن است تا با سطح‌بندی شهرستان‌های استان خوزستان بر اساس شاخص‌‌های بهداشتی- درمانی چالش‌های موجود را شناسایی نموده و به ارائه الگوی بهینه توزیع فضایی خدمات بپردازد. روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و مبتنی بر منابع اسنادی و کتابخانه‌ای است. برای سطح‌بندی از روش تصمیم‌گیری ویکور و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای SPSS، GIS و Excel استفاده شده است. نتایج پژوهش، نشان‌دهنده توزیع نابرابر خدمات بهداشتی- درمانی در شهرستان‌های استان خوزستان است که شهرستان اهواز در بالاترین سطح توسعه و شهرستان باوی در پایین‌ترین سطح قرار گرفته‌اند. همچنین نتایج نشان می‌دهد که میان مقدار شاخص ویکور با تعداد جمعیت و درصد شهرنشینی همبستگی نسبتاً بالایی وجود دارد. در پایان با توجه به نتایج بدست آمده از تحلیل، الگوی توزیع بهینه خدمات بهداشتی- درمانی در استان خوزستان پیشنهاد گردیده است
کلید واژگان :عدالت فضایی، توزیع فضایی، خدمات بهداشتی- درمانی، مدل ویکور، شهرستان‌های استان خوزستان
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک