حرکت و رسیدن به پایداري شهرها، زمانی محقق خواهد شد که تخصیص و توزیع خدمات و امکانات میان واحدهاي فضایی و اجتماعی شهرها، مطابق با نیازهاي جمعیتی و بر مبنای عدالت اجتماعی صورت گیرد. در این راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی بر آن است تا با ارزیابی توزیع امکانات و خدمات در نواحی شهری متناسب با جمعیت آن ها، به اولویت بندی نواحی بر اساس سطح برخورداری و نهایتاً ارائه ی راهبردهايي در جهت نيل به عدالت اجتماعی و توسعه ی پايدار شهری بینجامد. در این پژوهش نواحی نه گانه¬ی شهر دامغان بعنوان نمونه مطالعاتی مورد بررسی قرار می¬گیرد. اطلاعات گردآوری شده به روش به کمک تکنیک SAW و بر مبنای یازده شاخص خدمات عمومی، مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که میزان برخورداري از امکانات و خدمات شهري در میان نواحی شهر دامغان نامتعادل بوده و بین برخوردارترین و محروم ترین نواحی شهر تفاوت قابل توجهی وجود دارد که به منظور بهبود وضعیت فعلی در جهت نیل به عدالت اجتماعی و توسعه ی پایدار شهری، نیازمند سیاست گذاري و برنامه ریزي مطلوب در این زمینه می باشد.
کلید واژگان :امکانات و خدمات، عدالت اجتماعی، توسعه ی پایدار، نواحی شهری، SAW
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک