پرسش از چیستی فواید و اثرگذاری امام غایب در سیر تکاملی انسان ها سوالی است که پس از اثبات لزوم وجود امام و مبانی عقلی و نقلی آن طرح می شود. در یک انگاره حداقلی امام جایگاهی همانند جایگاه دیگر حاکمان با قید عدالت دارد. این نوع تلقی علاوه بر تقصیر در تبیین جایگاه امامت، با دوره غیبت امام دچار سردرگمی در تحلیل نقش امام می باشد. تامل و ژرف کاوی در آیات قرآن با تعالی بخش معرفت؛ جایگاه حقیقی امام و نقش او را در هدایت بازگو نموده است، که آیات شهادت از جمله این آیات است. از مسئله شهادت، چگونگي و آثار شهادتِ گروهي از برگزيدگانِ از انسانها در آیات قرآن برداشت هاي متفاوتي صورت گرفته است. بيشتر ديدگاه ها به ثمر بخشي شهادت انبياء و اوصياء در آخرت و صحنه قيامت معطوف مي باشد. اما با وجود شواهد متقن قرآني و روائي بايد پذيرفت که مسئله شاهد بودن گروهي از انسانها در دنيا و آگاهي يابي الهي ايشان از اعمال و باطن امور انسانها داراي پيامد دنيوي و زمينه تحقق امري مهم و اساسي است که بناي آفرينش و دستگاه عظيم و مستحکم ارسال انبياء و نصب اوصیاء بر آن استوار و قوام يافته است يعني موضوع هدايت و کمال بخشي و رساندن هر چيز به سرانجام شايسته او، امري که خداوند متعال تنها خود را تحقق بخش آن دانسته است. نقش شاهدان بر اعمال انسان ها در اين ميان واسطه بودن ايشان در تحقق گونه اي خاص از هدايت الهي است، همانگونه که انبياء، واسطه هائي الهي ميان انسانها و خداوند سبحان در دريافت و انتقال پيام هاي خداوند متعال در عرصه هدايت تشريعي مي باشند. در اين نوشتار با بررسي تطبیقی تفاسير ذيل آيات مربوط به شهادت؛ به نقد برخی از آراء و تبیین زوایای مجهولی از چرائی و نتایج این شهادت پرداخته و بدین وسیله بخشی از نقش و جایگاه هدایتی امام عصر(علیه السلام) تبیین شده است.
کلید واژگان :قرآن، شاهد، هدايت، عرضة اعمال، عصر غیبت.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک