مقدمه و هدف: تاثير مصرف مواد قندي پس از فعاليت بدني بر پاسخ هاي هورموني و برخي شاخص هاي دستگاه ايمني به خوبي ثابت شده است. اين پژوهش قصددارد تاثير مصرف قندهاي مختلف را بر شاخص هاي خوني منتخب پس از يك جلسه فعاليت هوازي مطالعه كند. مواد و روش ها: 32 دانشجوي داوطلب مرد غيرورزشكار با شرايط سني و وزني مشابه انتخاب و به طور تصادفي به چهار گروه آب (8نفر)، گلوكز (8 نفر)، فروكتوز (8نفر) و ساكاروز (8 نفر) تقسيم شدند. افراد، فعاليت را در سه نوبت با استراحت فعال 3 دقيقه اي ميان نوبت ها، انجام دادند. براي تعيين شاخص هاي هماتولوژيك، 8 ميلي ليتر خون از وريد بازويي 30 دقيقه پيش، بي درنگ و 90 دقيقه پس از دريافت محلول (1.5 گرم قند به ازاي هر كيلوگرم وزن) جمع آوري شد؛ گروه آب نيز حجم برابري از محلول را دريافت كرد. نتايج: تعداد گلبول هاي سفيد در دو گروه فروكتوز و گلوگز، 90 دقيقه پس از فعاليت به طور معني داري بالا بود. كاهش تعداد گلبول هاي قرمز، هموگلوبين و پلاكت در گروه هاي آب، گلوكز و ساكاروز معني دار بود. كاهش در ميزان هماتوكريت، تعداد لنفوسيت و افزايش در تعداد نوتروفيل، 90 دقيقه پس از فعاليت در تمام گروه ها معني دار بود. نتيجه گيري: به نظرمي رسد كه قند ساكاروز نسبت به گلوكز و فروكتوز در جلوگيري از افزايش گلبول سفيد مؤثرتر است و فروكتوز به عنوان قندي با شاخص گليسمي پايين، بر گلبول سفيد، هموگلوبين و تغييرهاي پلاكتي پس از فعاليت تاثيري ندارد.
کلید واژگان :قند، شاخص قندي، فعاليت هوازي، دوي (دويدن) 1 مايل، شاخص هاي هماتولوژي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک