شهر اصطلاحی است که از ترکیب جمعیت،انواع فعالیت و کاربری ها در یک بستر جغرافیایی معنا و مفهوم می یابد. در میان انواع شهرهای موجود، نوع خاصی از شهرها وجود دارد که با اصطلاحاتی نظیر شهرهای معدنی،منبع - پایه و استخراجی شناخته می شوند. این نوع شهرها مربوط به سکونتگاههایی است که از استخراج منابع معدنی شکل گرفته و به تدریج به عنوان یک شهر گسترش یافته و تکوین پیدا می کنند. چهارچوب برنامه ریزی راهبردی با توجه به ویژگی های خود و توجه به مجموعه شرایط اقتصادی،اکولوژیکی،اجتماعی،فرهنگی و کالبدی، ابزاری مناسب برای طراحی و تدوین راهبردهای توسعه پایدار در شهرهای استخراجی می باشد. شهرساحلی عسلویه در جنوب ایران و در کرانه شمالی خلیج فارس را می توان نمونه ای از شهرهای کوچک اندام استخراجی دانست که در مدتی کوتاه و متاثر از فعالیت های مرتبط با استخراج،استحصال،پالایش و صدورانرژی گاز، از منطقه ای روستایی و کمتر شناخته شده، به کانون فعالیت های عظیم انرژی- صنعتی و متاثر از این فعالیت ها، به شهری مهم و اثرگذار در اقتصاد ملی تبدیل شده است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل برنامه ریزی راهبردی در قالب مدل SWOT و ماتریس کمّی سازی برنامه ریزی راهبردی(QSPM) ،راهبردهای مختلف جهت برنامه ریزی توسعه پایدار شهر ساحلی- استخراجی عسلویه، شناسایی و از میان آنها بهترین راهبرد انتخاب و متناسب با آن،راهکارهای لازم تدوین شده است. ارزیابی وضعیت موجود پایداری شهر عسلویه،نشان می دهد که راهبرد تنوع به عنوان اصلی ترین سناریوی قابل تاکید و توجه برای این شهر با تخصیص مجدد منابع ،جهت بهره گیری از نقاط قوت و فرصت ها برای تعدیل یا رفع تهدید های فراروی شهر، می باشد.
کلید واژگان :شهر استخراجی، تحلیل راهبردی، مدل SWOT، ماتریسQSPM، عسلویه
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک