انتقال ژن‌های هایگرومایسین فسفوترانسفراز و بتا گلوکورونیداز به برنج به روش زیست پرتابی

بهترین محیط کالوس‌زایی و باززایی برای ارقام نعمت، ندا و خزر به منظور تراریزش آنها به روش زیست‌پرتابی تعیین گردید. در میان ارقام ذکر شده رقم نعمت از بالاترین درصد کالوس‌زایی و باززایی برخوردار بود. به همین دلیل رقم مذکور به عنوان نماینده برنج‌های پرمحصول ایرانی با استفاده از روش زیست‌پرتابی مورد تراریزش قرار گرفت. کالوس‌های گرفته شده از بذور بالغ برنج با استفاده از ذرات طلای پوشش داده شده با ژن گزارشگر بتاگلوکورونیداز که تحت کنترل پیشبر Act1 قرار داشت، بمباران شدند. با استفاده از محلول رنگ‌آمیزی ویژه آزمایش gus، کالوس‌های بمباران شده از لحاظ فعالیت بتاگلوکورونیداز مورد بررسی قرار گرفتند. پس از بهینه شدن روش زیست‌پرتابی برای تراریزش کالوس‌های برنج با استفاده از ژن بتا گلوکورونیداز، کالوس‌های جنی‌زای گرفته شده از بذور رقم نعمت با استفاده از ذرات طلای پوشش داده شده با ژن کیتیناز و هایگرومایسین فسفوترانسفراز که به ترتیب تحت کنترل پیشبر Act1 و CaMV35S قرار داشتند، بمباران شدند. کالوس‌های بمباران شده به محیط کالوس‌زایی حاوی 50 میلیگرم در لیتر هایگرومایسین منتقل گردیدند. سپس کالوس‌هایی که قادر بودند بر روی این محیط رشد کنند انتخاب گردیده و به محیط باززایی حاوی 50 میلیگرم در لیتر هایگرومایسین منتقل شدند. کالوس‌های مقاوم نسبت به هایگرومایسین بر روی محیط باززایی حاوی هایگرومایسین باززا گردیده و رشد کردند. تجزیه پی سی آر گیاهان تراریخته احتمالی بدست آمده از وازیته نعمت نشان داد که حداقل یک نسخه از ژن هایگرومایسین فسفوترانسفراز در ژنوم این گیاهان وجود دارد.

برنج، انتقال ژن، هایگرومایسین فسفوترانسفراز، کیتیناز، بتا گلوکورونیداز