برقراری نظم و امنیت در بحران گردشگری با استفاده از تئوری آشوب

در سال های اخیر صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت جذاب،پویا،درآمدزا و اثربخش خود را در جهان مطرح ساخته است. یکی از عواملی که سبب توسعه پایدار این صنعت شده امنیت و احساس آن در نزد گردشگران می باشد. این روزها به کار بردن واژه گردشگری همچون سال های گذشته یک انگ نیست. پیش بینی ها و برنامه ریزی های انجام شده حاکی از ان است که طی سال های آینده روند رشد گردشگری بین المللی به طرز چشمگیری جنوب آسیا را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد. از سوی دیگر با اقدامات انجام شده چه به صورت آگاهانه و چه ناآگاهانه گردشگری داخلی ایران نیز رشد شتابانی را در پی گرفته است. آنچه در این میان اهمیت دارد این است که همواره باید سیستمی منسجم برای حمایت از این صنعت در مواقع بحرانی آماده اقدام باشد. خصوصا صنعتی چون گردشگری که وابسته به عناصر متعددی است که هر یک می تواند در عین مفیدیت شوکی غیرقابل جبران را وارد نمایند. اتفاقاتی چون بلایای طبیعی و یا حوادث تروریستی تنها به زیرساخت های یک مقصد آسیب نمی رسانند، بلکه بنیان تصویر مقصد، آثار اقتصادی و ... را مورد تهدید جدی قرار می دهند. از منظر سیستمی بحران به وضعیتی اطلاق می گردد که نظم سیستم اصلی یا قسمت هایی از آن (سیستم فرعی) را مختل کرده و پایداری آن را برهم زند. به بیان دیگر از این دیدگاه بحران عبارت است از یک دسته حوادث و وقایع که به سرعت حادث گردیده و تعادل نیروها را در سیستم کلی بین المللی یا سیستم فرعی بیشتر از حد متعارف(متوسط) برهم زده و شانس و امکان تشدید تخاصم در سیستم را افزایش می دهد.

گردشگری-مدیریت بحران-تئوری آشوب-نظم و امنیت