چکیده :

ماليات‏هاي زيست‌محيطي را با تحليلي ديگر مي‌توان به عنوان ماليات‌هاي ناشي از آلايندگي تحميل شده به محيط‌زيست قلمداد نمود. آلايندگي‌هاي زيست‌محيطي خود تصوير ديگري از عدم بهره‌وري انرژي در هر بخش اقتصادي است. بنابراين و با اين نگاه مي‌توان بين بهره‌وري انرژيو ماليات‌هاي زيست‌محيطي، رابطه معني‌داري را انتظار داشت. بر اين اساس، اين مقاله مي‌كوشد تا با بررسي بهره‌وري انرژي و ميزان آلايندگي، وجود يا عدم وجود رابطه ميان اين دو را مورد بررسي و كنكاش قرار دهد. اين نيز در صنايع كاني غير فلزي به عنوان يكي از انرژي‌برترين و نيز آلاينده‌ترين صنايع توليدي ايران صورت گرفته است.براي محاسبه بهره‌وري انرژي از شاخص بهره‌وري جزئي و براي محاسبه آلايندگي از ضرايب انتشار آلاينده‌هاي شش‌گانه دي‌اكسيدكربن، مونوكسيدكربن، اكسيدهاي گوگرد، اكسيدهاي نيتروژن، هيدروكربن‌هاي نسوخته و ذرات ريز معلق گرد و غبار ناشي از مصرف سوخت‌هاي سه‌گانه‌ي گاز طبيعي، نفت كوره و گازوئيل استفاده شده است.با استفاده از روش داده‌هاي تلفيقي، نتايج اين مطالعه نشان داده‌است كه بين بهره‌وري و آلايندگي در صنايع توليدي ايران رابطهمنفي و معني‌داري برقرار است. از اين رو و با توجه به يافته‌هاياين پژوهش، عدالت اقتصادي اقتضا مي‌كند تا بنگاه‌هايي با بهره‌وري پايين‌تر انرژي، نرخ‌هاي زيست‌محيطيبالاتري را متحمل شوند. از نظر سياست‌گذاري، اين يافته نشان‌دهنده لزوم تغيير نرخ‌هاي مالياتي با توجه به بهره‌وري انرژي در بنگاه‌هاي صنايع توليدي ايران است.

کلید واژگان :

الايندگي صنعتي بهره وري انرژي صنايع كاني غيرفلزي عدالت اقتصادي مالياتهاي زيست محيطي



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک