به منظور بررسی اثر محلول‌پاشی روی و آهن بر بنیه بذر سویای رشد کرده تحت سطوح مختلف تنش خشکی، آزمايشي به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي کامل تصادفی در سه تكرار در سال 1388 و در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرکرد اجرا گرديد. عامل اصلي شامل سطوح تنش خشکی بصورت آبياري پس از 60 ، 80، 100 و 120 ميلي‌متر تبخير از تشتك تبخير و عامل فرعي شامل محلول‌پاشي آب آبياري، سولفات روي، سولفات آهن و كاربرد توام سولفات روي و آهن بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه، غلظت روی در دانه، درصد و سرعت جوانه‌زنی، متوسط زمان جوانه‌زنی و وزن لپه و گیاهچه حاصل تحت تاثیر برهمکنش آبیاری و محلول پاشی قرار گرفتند. وزن هزار دانه با سطوح آبیاری با تبخیر بیشتر کاهش یافت. محلول¬پاشی آهن و استفاده توام آهن و روی اثر معنی¬داری بر غلظت آهن دانه داشت. درصد جوانه‌زنی در تیمارهای آبیاری پس از 80 و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تحت تاثیر محلول‌پاشی آهن قرار نگرفت و در سایر سطوح تنش با محلول‌پاشی آهن، کمترین درصد جوانه‌زنی مشاهده شد. حداکثر متوسط زمان جوانه‌زنی از محلول‌پاشی آهن در سطوح 60 تا 100 میلی‌متر تبخیر بدست آمد. در آبیاری پس از 100 و 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک، محلول‌پاشی عناصر در مقایسه با آب خالص موجب افزایش وزن خشک لپه و گیاهچه شد. وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه با محلول‌پاشی روی و نوأم روی و آهن افزایش یافت. به طور کلی محلول¬پاشی روی و كاربرد توام روی و آهن توانست اکثر صفات جوانه¬زنی را بهبود بخشد. همبستگی بالای صفات جوانه‌زنی با وزن هزار دانه و میزان روی دانه نشان داد که بیشتر صفات جوانه‌زنی تحت تاثیر این دو صفت قرار گرفتند.
کلید واژگان :سویا، بنیه، عناصر ریز مغذی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک