چکیده :

شاهنامۀ استاد طوس، حکیم ابوالقاسم فردوسی در بردارندۀ واژگان اصیل زبان پارسی است. یکی از این واژه ها که بار معنایی گسترده ای در شاهنامه به دوش ¬کشیده، واژۀ «هنر» است که 352 مرتبه در 337 بیت به¬کار رفته است. فردوسی در اثر خود، برای بهره گیری هر چه بیشتر از واژۀ هنر، آن را با 10 ساختار و 27 ترکیب به کار برده؛ چنان که این واژه با بیش از 80 معنی، در شاهنامه نمود یافته است. بدون شک آشنایی با بار معنایی چنین واژگانی، علاوه بر افزایش فهم ما از متون کهن، سبب غنای زبان ما نیز خواهد شد؛ بنابراین نگارندگان در این جستار می کوشند ابتدا پیرامون واژۀ هنر، معانی مختلف و سیر تحول آن اطلاعاتی به دست دهند، سپس بار معنایی (مثبت و منفی) آن را برای مخاطبان و طبقات مختلف شاهنامه، با رسم نمودار بررسی نمایند؛ تا بدین گونه روشن شود که استاد طوس در اثر سترگ خود، واژۀ هنر را در چه مواردی به کار برده است.

کلید واژگان :

فردوسی، شاهنامه، هنر، معانی.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک