سنجش كارايي سازمان هاي مختلف و مقايسه كارايي بين واحدهاي آنها، از جمله مسايل مهمي است كه امروزه در ادبيات اقتصادي مورد توجه قرار گرفته است. در ميان سازمان هاي مختلف، بانك ها به عنوان يكي از مهم ترين نهاد هاي هر نظام اقتصادي مطرح اند. بنابراين، با توجه به نقش مهم بانك ها در توسعه كشور و هم چنين تعدد شعب آن ها، اندازه گيري كارايي شعب بانك حايز اهميت مي نمايد. هدف اصلي اين مقاله بررسي اثرات لحاظ نمودن ميزان اهميت داده ها (نهاده ها و ستاده ها) در مدل تحليل پوششي داده ها مي باشد. بر اين اساس، ابتدا سيستم مفهومي ارزيابي كارايي شعب بانك تعريف شده و سپس ميزان اهميت ورودي ها و خروجي ها با استفاده از تكنيك تاپسيس فازي محاسبه شد تا بعدا در تكنيك DEA مورد استفاده قرار گيرد. در مرحله بعد، كارايي شعب در قالب مدل تحليل پوششي داده ها فرموله شد و سپس محاسبه گرديد. در پايان نيز به منظور تحليل اثرات به كارگيري ميزان اهميت داده ها، كارايي شعب بدون لحاظ نمودن ميزان اهميت داده ها مجددا محاسبه شده تا كارايي شعب، در دو حالت مورد مقايسه قرار گيرد. نتايج نشان مي دهد استفاده از ميزان اهميت داده ها (نهاده ها و ستاده ها)، توانسته است سنجش كارايي شعب بانك با استفاده از تكنيك DEAرا دقيق تر نموده و بنابراين موجب افزايش روايي اين تكنيك شود.
کلید واژگان :كارايي، اهميت داده ها، تحليل پوششي داده ها، واحدهاي تصميم گيري، شعب بانك
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک