در اين تحقيق به منظور بررسي كسب مقاومت احتمالي موشهاي بالب سي به روش ليشمانيزاسيون با سويه غيربيماري زا، پروماستيگوت ساروليشمانيا (ساروليشمانيا) كه براي پستانداران غير بيماري زا است، به موشهاي فوق تزريق شد. تحقيق به روش تجربي صورت پذيرفت. انگل ساروليشمانيا كه از خزنده اي به نام آگاما كوكازيكا ميكرولپيس جدا شده است، در محيط كشت تكثير شد و تعداد چهارصد هزار پروماستيگوت زنده ساروليشمانيا به هر يك از 28 موش بالب سي به صورت زيرجلدي تزريق شد و بعد از 20 روز دز ياد آور دريافت كردند. ورود پروماستيگوت به ماكروفاژهاي صفاق با آسپيراسيون مايع صفاق و مشاهدات ميكروسكوپي تاييد شد. گروه شاهد 20 سر موش از همان نوع بود كه هيچ گونه تيماري روي آنها انجام نشد. سپس به همه موشها ليشمانيا ماژور تزريق شد. بعد از گذشت 30 روز از تزريق ليشمانيا ماژور از 5 سر از موشهاي گروه تجربي و شاهد نمونه خون گرفته و كشت داده شد و ريه، طحال و قلب تعدادي از آنها مورد معاينه ميكروسكوپي قرار گرفت. موشهاي گروههاي شاهد و تجربي از نظر وجود يا عدم وجود زخمهاي جلدي احتمالي به روش t - test مقايسه شدند. از 28 موش گروه تجربي فقط در يكي زخم جلدي ايجاد شد. در كشت نمونه خون و احشاي موشهاي تجربي مورد بررسي انگل مشاهد نشد، ولي در شاهد مشاهده شد. در همه موشهاي گروه شاهد زخم جلدي ايجاد شد (p>0.000) و در كشت خون موشهاي گروه شاهد انگل مشاهد شد. تزريق انگل ساروليشمانيا به موشهاي بالب سي موجب بروز مقاومت در برابر ليشمانيا ماژور شد.
کلید واژگان :ساروليشمانيا، ليشمانيا ماژور، ايمني زايي، موش بالب سي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک