مقدمه: ليشمانيا ماژور عامل مولد بيماري ليشمانيوز پوستي مرطوب (ZCL) بوده و ميليونها نفر از مردم جهان از ابتلا به آن رنج ميبرند، قريب به ده درصد از جمعيت جهان در معرض خطر ابتلا به اين بيماري قرار دارند و سالانه حدود دو ميليون مورد جديد ليشمانيوز از سراسر دنيا گزارش مي شود. اين بيماري در بعضي از مناطق ايران اندميک بوده و يک مشکل بهداشتي عمده محسوب مي شود. از بين پروتئينهاي کانديد واکسن ليشمانيا پروتئين LACK به لحاظ نقش موثرش در تنظيم پاسخ ايمني در مقابل ليشمانيا از اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف از انجام اين طرح، کلون کردن ژن LACK بمنظور توليد پروتئين نوترکيب آن است. روشها: اين پروژه که يک مطالعه تجربي آزمايشگاهي (Exprimental laboratory study) است که در گروه انگل و قارچ شناسي دانشکده پزشکي و آزمايشگاه بيوتکنولوژي دانشکده داروسازي دانشگاه علوم پزشکي اصفهان در سالهاي 1382 و 1383 و به مدت 14 ماه انجام شده است. ژن LACK ليشمانيا ماژور سويه ايران (MRHO/IR/75/ER) براي اولين بار کلون و توالي نوکلئوتيدي (Sequence) آن مشخص شد. براي اين کار پرايمرهاي مناسب بر اساس توالي ژن LACK (در بانک ژني) طراحي و به کمک PCR و با استفاده از آنزيم Taq polymerase قطعه LACK از DNA ليشمانياماژور تکثير گرديد، سپس اين قطعه به پلاسميد pTZ57R الحاق (Ligate) و حاصل الحاق قطعه مورد نظر و پلاسميد (Constract) به باکتري E.coli XL1 blue ترانسفورم و باکتري مذکور تحت شرايط مناسب کشت داده شد. کلونهاي حاصله به کمک هضم بوسيله آنزيمهاي محدودالاثر مختلف غربال گرديدند. بعد از تائيد بوسيله هضم آنزيمي، يکي از پلاسميدهاي نوترکيب براي تاييد نهايي به روش Automated DNA Sequencing تعيين توالي (Sequence) شد. نتايج: مقايسه توالي نوکلئوتيدي (Sequence) ژن LACK بدست آمده از ليشمانيا ماژور سويه ايران با توالي اين ژن از ليشمانيا ماژور در بانک ژني (Accession number U27568) نشان داد که بين اين دو ژن از نظر توالي نوکلئوتيدي 99 درصد مشابهت وجود دارد، توالي نوکلئوتيدي ژن LACK تکثير (Amplify) شده داراي 939 جفت باز بوده و 313 اسيد آمينه را کد مي کند. نتيجه گيري: تشابه کامل سکانس ژن LACK ليشمانيا ماژور سويه ايران با سکانس اين ژن از ساير سويه هاي ليشمانيا ماژور و ساير گونه هاي ليشمانيا با نتايج بدست آمده از ساير مطالعات که نشان مي داد اين سکانس در بين گونه هاي مختلف ليشمانيا حفاظت شده (Conserved) است مطابقت دارد. بنا بر اين مي توان چنين نتيجه گرفت که حاصل تحقيقات مرتبط با ژن LACK در بين گونه هاي مختلف ليشمانيا قابل تعميم به يکديگرند. با بريدن و جدا کردن توالي LACK از محصول بدست آمده (Construct) و انتقال آن به پلاسميد مناسب ديگري مي توان پروتئين نوترکيب LACK را بيان و توليد کرد. بعلاوه، اين امکان نيز وجود دارد که با ايجاد موتاسيون يا غير فعال کردن قسمتي از ژن مذکور بيماريزايي انگل ليشمانيا را تعديل کرد.
کلید واژگان :ليشمانيا ماژور، LACK، پلاسميد pTZ57R
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک