بیداری تاریخی روشنفكران ايراني، با پیروزی انقلاب مشروطه به اوج خود رسید و در مسیر تازه‌ای افتاد. از جمله عرصه‌هايي كه تحوّلات اين جريان در آن انعكاس يافته، گونة ادبيات داستاني است. تأمّلات روشنفكري، همسويي معناداري با مفاهيم طرح شده در آثار داستاني معاصر دارند، كه بررسي روابط و تأثيرگذاري‌هاي متقابل آنها مي‌‌تواند در كشف ظرفيت‌هاي ادبيات داستاني معاصر ايران راهگشا باشد. در اين پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و به شیوۀ استقرایی، سير روشنفكري ايران را بر اساس جهت‌گيري‌هاي عمدۀ روشنفكران، به سه¬دوره تقسیم کرده ایم و فراخور وضعيت سياسي- اجتماعي زمانه، داده‌هايي متناسب با آن‌جهت‌گيري‌ها در متون داستاني آن دوره ارائه نموده ایم. یافته ها نشان مي‌دهد نسل‌هاي روشنفكران ايراني و آثار داستاني هم‌دورة آنها، آزمون و خطاهایي را براي گذار كشور از عقب‌ماندگي تاريخي از سر گذرانده‌اند؛ امّا همگي در رسيدن به مدينة فاضلة خود ناكام مانده‌اند، كه بخش عمده‌اي از ادبيات داستاني معاصر نيز ترسيم وجوه مختلف همين ناكامي‌ها است.
کلید واژگان :ایران، جريان روشنفكري، سياست، مدرنيته، ادبیات داستانی.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک